Zondag 28 juni. Vroege namiddag. 23°. Zon. Iedereen zit buiten. Behalve ik. Ben ik gek? Ja. Gek op Little Boots. Omdat ze elektronische popnummers brengt met strofen en refreintjes die getuigen van een pure klasse die we sinds de topjaren van Saint Etienne nog maar zelden zijn tegengekomen. Op het uiterlijk van Victoria Hesketh, zoals de zangeres echt heet, zullen we nooit kicken als op dat van Sarah Cracknell, zangeres van Saint Etienne, al was het maar omdat we destijds vrijgezel waren, en nu niet. Maar ze is altijd meer dan welkom voor een koffie of een mojito of 2. Of 3. Of 4.25 jaar is ze, en hoewel "Hands" haar debuutalbum is, kun je haar bezwaarlijk een beginnelinge noemen. Op haar 16de nam Hesketh al deel aan Pop Idols, bij ons beter bekend als Idool. Daarna toerde ze een tijdje met een jazz trio, alvorens aan de slag te gaan als zangeres bij Dead Disco, een niet onaardig elektro-pop combo.
Eind 2008 en begin 2009 stond Little Boots in een pak lijstjes met mogelijke revelaties voor dit jaar. Nu we "Hands" gehoord hebben kunnen we niet anders dan besluiten dat dit geen gebakken lucht is, verkocht door een publiciteitsgeile marketing man, maar een logische keuze. Haar plaat is er eentje die je dansknop aanzet vanaf de eerste seconde, en deze ingedrukt houdt tot bij 't laatste nummer. En veel langer, eigenlijk. "Stuck On Repeat", zoals Little Boots het zelf zingt. Treffender kunnen we het ook niet verwoorden.
Of het debuutalbum van Little Boots tijdloos is, zal de tijd zelf wel uitwijzen. Dat we er deze zomer massa's plezier aan zullen beleven staat nu wel al 100% vast.
Ons oordeel: 4.5/5
Links:
Little Boots MySpace
Little Boots homepage
Dead Disco MySpace
Saint Etienne MySpace
Geen opmerkingen:
Een reactie posten