Indiestyle

Gek Van Muziek is goed, maar Indiestyle is beter, daarom: http://www.indiestyle.be

dinsdag 25 augustus 2009

Win 2 * 2 tickets voor Scott Matthew in Botanique op 14 september

Scott Matthew heeft er een handje van weg om van melancholie iets bewonderenswaardigs te maken. Dat schreef Indiestyle over het laatste album van Scott Matthew, dat een hele lange titel heeft en te koop is sinds mei 2009. "There Is An Ocean That Divides | And With My Longing I Can Charge It | With A Voltage That's So Violent | To Cross It Could Mean Death" heet de plaat. Scott Matthew komt op 14 september 2009 naar de Brusselse Botanique en jij kunt er met wat geluk gratis bij zijn.

Indiestyle geeft 2 duotickets weg voor dit optreden. Wil je kans maken om er eentje te winnen? Klik dan snel op deze link.

zaterdag 15 augustus 2009

Marcisz - Songs from red brick road, 26 minuten Limburgse rust in een doosje

Marcisz maakte "Songs from red brick road", een CD met een tekstboekje. En daar zijn we hem dankbaar voor. We hebben vele talenten, maar dat we op een elektrische luchtgitaar zulke mooie akoestische deuntjes konden spelen en meezingen hebben we pas deze week ontdekt.

De meeste mensen kennen Erwin Marcisz natuurlijk van Mint, de Limburgse band die om de zoveel jaren een fijne popplaat aflevert. Wie zich ooit heeft afgevraagd hoe die nummers klinken voor de volledige band er zich op stort tijdens de repetities, ziet zijn of haar vragen op deze CD waarschijnlijk voor een groot deel beantwoord.

Van een kinderlijke eenvoud, zou je zeggen, en daar is de auteur van de plaat het ongetwijfeld mee eens. De hele korte instrumentale opener heet "Children's ouverture", en afsluiten doet Marcisz ook met een referentie naar de jongsten onder ons in "Hush now sweet children", een zalig wiegelied dat het ook goed doet voor volwassenen met een lekker glas wijn bij de hand. Als je typfouten ontdekt weet je ook ineens waaraan dat ligt.

In een wereld waarin kaasboeren nog steeds vragen of het iets meer mag zijn, en een CD opnemen meestal synoniem staat voor zoveel mogelijk drukte maken, is "Songs from red brick road" een welgekomen afwisseling. Wij kunnen inderdaad ook genieten van Hadouken en MSTRKRFT. Net zoals de stadsmens in het weekend graag naar de Ardennen of het platteland trekt om te verpozen, houden wij er van om onze oren te verwennen met ruwe diamanten als onze absolute favoriet "The Millers's wife", maar ook met perfecte stress relievers als "Won't cry no more", "Elevator Music" of "The Golden Boy".

"Songs from red brick road" is 26 minuten Limburgse rust in een doosje. Wie vindt dat het wat meer mag zijn, heeft er ongetwijfeld van genoten. En kent ondertussen vast en zeker de weg naar de repeat knop wel.

Ons oordeel: 4/5

Links:
Marcisz MySpace
Naar Indiestyle voor wedstijden, reviews, dagelijks nieuws en veel meer

donderdag 13 augustus 2009

Paul Hawkins And Thee Awkward Silences - I've Had My Fun, innemende melodie en een dosis humor

Het debuutalbum van Paul Hawkins And Thee Awkward Silences beschreven we nog als geniaal en zo vals als een kat. We raadden de man nog aan om van de opbrengst van de plaat zanglessen te betalen. Heeft hij dat echt gedaan? Geen idee, maar op zijn nieuwe single "I've Had My Fun" heeft hij nog niks aan klasse ingeboet, en zingt hij bovendien zoals je van een zanger zou mogen verwachten.

Het titelnummer is repetitief en verslavend en bouwt op naar een climax die elk beetje genot in je naar boven haalt. Een beetje als wafeldeeg dat plots dankzij de overijverige mixer heel de kamer rondvliegt, maar dat zo lekker smaakt dat je 't met plezier van de grond opeet.

"This Is The Epilogue" is zeker niet zomaar een b-kantje. Even repetitief als "I've Had My Fun", maar rustiger, en toch wel met een refrein en een strofe. En een grappige tekst, die zegt dat je moet weten wanneer een verhaal ten einde is. Gedaan is gedaan. Tot het terug begint. Het kenmerkt de volledige sfeer van de muziek van Paul Hawkins: altijd met een innemende melodie, en met een dosis humor. De single zou te koop moeten zijn vanaf 15 augustus via de webwinkel van label Jezus Factory.

Ons oordeel: 4/5

Links:
Paul Hawkins And Thee Awkward Silences MySpace
Paul Hawkins And Thee Awkward Silences homepage
Jezus Factory
Klik hier voor Indiestyle met veel meer reviews, wedstrijden, dagelijks nieuws, foto's

woensdag 12 augustus 2009

Win 2 * 2 tickets voor The Dodos en Wye Oak in Botanique op 8 september

The Dodos hebben een nieuw album klaar, en dat heet "Time To Die". De release is voorzien voor 31 augustus. Om de nieuwe nummers live te zien in België en Nederland moet je niet veel langer wachten dan dat. Op 8 september speelt de groep bijvoorbeeld in Botanique. Voorprogramma Wye Oak is op zich ook al dik de moeite waard.

Indiestyle geeft 2 duotickets weg voor dit optreden. Wil je kans maken om er eentje te winnen? Klik dan snel hier om naar de wedstrijd op indiestyle te gaan.

dinsdag 4 augustus 2009

Win 2 * 2 tickets voor Múm in Botanique op 1 september

De Ijslanders van Múm hebben een nieuw album klaar, en dat heet "Sing along to songs you don't know". De release is voorzien voor 24 augustus. Om de nieuwe nummers live te zien in België en Nederland moet je niet veel langer wachten dan dat. Op 1 september speelt de groep bijvoorbeeld live in Botanique.

Indiestyle geeft 2 duotickets weg voor dit optreden. Wil je kans maken om er eentje te winnen? Klik dan bij de links onder dit artikel snel door naar de wedstrijd op Indiestyle.

Links:
Múm MySpace
Meer info over de Bota'Carte
Naar de wedstrijd op Indiestyle

We Were Promised Jetpacks - These Four Walls, de perfecte muzikale metafoor voor de Schotse Highlands

Glasgow is de hoofdstad van Schotland. Lach niet, we dachten dit echt. Tot we lazen dat die eer eigenlijk Edinburgh toekomt. Maar Glasgow is ongetwijfeld wel de grootste van de 2 steden, en blijkbaar ook aantrekkelijker op cultureel vlak. We Were Promised Jetpacks liet Edinburgh namelijk achter zich om zich in Glasgow te vestigen. Van daaruit vuren ze hun debuutalbum op ons af.

"These Four Walls" zou de perfecte muzikale metafoor kunnen zijn voor de Schotse Highlands. Iedereen heeft er al eens van gehoord, maar weinigen zijn er echt al geweest. Net zoals een berg een berg is, staat er op deze plaat evenmin iets dat niet lijkt op dingen die je al kent vanuit het verleden. Maar elke heuvel heeft natuurlijk ook zijn eigen karakteristieken, en de nummers op het debuutalbum van We Were Promised Jetpacks stralen één voor één zoveel frisheid uit, dat ze ons zowaar doen terugdenken aan de eerste van Bloc Party. Op zich was dat anno 2003-2004 ook maar een post-punkbandje dat aardige dingen deed, maar het warme water zeker niet opnieuw heeft uitgevonden. Kijk waar ze nu staan... We willen niet garanderen dat dezelfde mooie toekomst is weggelegd voor We Were Promised Jetpacks, maar het zou ons in geen geval verbazen.

Deze plaat is een absolute allrounder. Meestal snedig en catchy, bij momenten echter ook ingetogen of traag opbouwend naar een climax. Dit is liefde-op-het-eerste-gezichtsmuziek die uitstekend zijn mannetje zou kunnen staan op de zomerfestivals. Desalniettemin moeten we wachten tot september voor We Were Promised Jetpacks in Paradiso en Botanique zal spelen.

De Engelse radiozender XFM bekroont om de 12 maanden het beste Britse debuutalbum van het afgelopen kalenderjaar. Reken "These Four Walls" alvast bij de kandidaat-winnaars. Op de site van FatCat Records kun je het album gratis streamen. Op eigen risico. De kans dat een muziekpsychopaat als jij daarna zulk een onweerstaanbare drang zal voelen om de CD in huis te halen is groot. Je favoriete platenwinkel is bij deze gewaarschuwd.

Ons oordeel: 4/5

Links:
We Were Promised Jetpacks MySpace
We Were Promised Jetpacks bij FatCat Records
Indiestyle, met een hoop reviews, dagelijks vers muzieknieuws en veel meer