Miranda Lee Richards lijkt met het artwork van haar album "Light Of X", dat baadt in een prachtig retro sfeertje en een sterke band suggereert tussen de zangeres en de natuur, resoluut te mikken op fans van het laatste Goldfrapp album "A & E". Openingsnummer "Breathless" had dan ook zo op die plaat gekund. En dat is goed nieuws, want we houden van de folk die Goldfrapp tegenwoordig maakt.Op "Light Of X" van deze zangeres uit LA krijgen we 12 nummers die veelal ingetogen en in alle stilte rondjes draaien in je cd-speler, zonder al te veel op de voorgrond te treden. Vreemd misschien, met Rick Parker (Black Rebel Motorcycle Club, The Von Bondies) achter de knoppen. De CD duurt 57.8 minuten, en dat is eerlijk gezegd te lang. The Bony King Of Nowhere bewees net nog dat een half uurtje volstaat voor een prachtige plaat. Miranda Lee Richards zou zijn telefoonnummer eens moeten vragen.
Bony King Bram zou haar dan kunnen vertellen dat "Breathless", hoewel heel knap gestart, na 3 minuten 30 zichzelf zo'n beetje de nek begint om te wringen wegens teveel herhalingen. Het talent van Miranda Lee Richards komt gelukkig af en toe wel heel nadrukkelijk bovendrijven. "Life Boat" verenigt het beste van Alela Diane, Sinéad O'Connor, Heather Nova en Dido. Het resultaat is een aan onze stoel vastgekluisterd lichaam en een open mond. "Hideaway" daarentegen had zichzelf best effectief zover mogelijk verstopt, om nooit ofte nimmer gelijk waar ter wereld op een CD te verschijnen. "Hidden Treasure" is nog zo'n song die zijn naam waarmaakt. Deze parel flirt op magistrale wijze met "I'll Stand By You" van The Pretenders en heeft ontegensprekelijk een grote toegevoegde waarde. "Pictures Of You" is spek voor de bek van mensen die kicken op "Kiss Me" van Sixpence None The Richer en kan op zowat alle radiozenders, van Radio 2 tot Stubru. "Here By The Window" klasseren we dan weer verticaal in de sectie willen maar niet kunnen. Misschien geven fervente liefhebbers van americana ons groot ongelijk, overigens. Onze favoriet is het laatste nummer "Last Days Of Summer". Heel atypisch, te situeren tussen Velvet Underground en "The End" van The Doors. Met zijn 6 en een halve minuut tevens het bewijs dat deze Amerikaanse wel degelijk lange en toch fascinerende liedjes kan maken.
Zo schippert "Light Of X" voortdurend tussen innemend en saai. Constante is wel de prachtige stem van Richards, die meestal gelijkenissen vertoont met de eerder genoemde collega's Heather Nova en (vooral) Dido. Prachtig is ook de zangeres zelf, kijk er de fotogalerij op haar homepage maar eens op na. Qua totaalpakket is dit genoeg voor een voldoende, maar zonder onderscheiding. Tenzij ze op haar mondeling examen ofwel overtuigend begint te wenen, of komt pronken met een onweerstaanbaar décolleté. Met een betere selectie van de nummers is deze Miranda in elk geval wel een grote belofte.
Ons oordeel: 3/5
Links:
Miranda Lee Richards MySpace
Miranda Lee Richards homepage
Regelmatig Indiestyle updates ontvangen? Klik hier en maak je lid van onze Facebookgroep
Geen opmerkingen:
Een reactie posten