Hun platenlabel heet Firme de Disque en hun nieuwe album heet "Disque d'Or". Vive La Fête houdt het graag simpel, en daar is een goede reden voor. De groep weet namelijk perfect waar het in popmuziek om draait: een catchy melodie, een dansbaar ritme, en hier en daar een fijne gimmick. Pop is entertainment, en Vive La Fête ook. Zeker live, maar ook op plaat, CD of mp3.
Op een album van Danny en Els staan steevast enkele klassiekers. Op "Disque d'Or" heten die bijvoorbeeld "Petit Cilibri", dat perfect de sfeer vat van 2 van onze favoriete Vive La Fête-songs, "2005" en "Nuit Blanche". "Je Ne Pourrais Pas" lijkt op een mix van Air met een hoop Oosterse sferen.
Voor het overige vinden we op deze CD een aantal nummers die niets zullen toevoegen aan de geschiedenisboeken, maar wel gewoon lekker klinken. "Everybody Hates Me", dat uitpuilt van dansbare vrolijkheid zoals onder meer ook "The Bad Touch" van Bloodhound Gang dat doet, is er zo één. "Ce Que Tu Penses De Moi" en "Elsangel" zijn fijne popsongs die op plaat misschien niet legendarisch klinken, maar zich live met een band en publiek in vorm moeten kunnen transformeren tot echte gangmakers.
De 2de helft van "Disque d'Or" is beduidend minder dan de 1ste, maar we malen er eigenlijk niet om. Wat ons wel hevig tegen de borst stoot is het slotnummer. "Elle N'écoute Pas" biedt een prachtig vocaal duel waarin Els en Danny mekaar in alle rust tegenspreken. Wat is het probleem dan? Een hidden track van 35 minuten, dat is het probleem! Die van "Love Me, Please Love Me" op "Jour De Chance" vonden we al belachelijk irritant. En die duurde 'maar' zegge en schrijve een kwartier.
Wat er ook van zij, "Disque d'or" laat zien dat Vive La Fête klaar is om eens te meer te schitteren op menig festival. U weze gewaarschuwd. Een overzicht van hun concerten vind je alvast op de MySpace en de homepage van de groep.
Ons oordeel: 3.5/5
Links:
Vive La Fête MySpace
Vive La Fête homepage
Een hoop meer reviews, wedstrijden en nieuws op Indiestyle
Op een album van Danny en Els staan steevast enkele klassiekers. Op "Disque d'Or" heten die bijvoorbeeld "Petit Cilibri", dat perfect de sfeer vat van 2 van onze favoriete Vive La Fête-songs, "2005" en "Nuit Blanche". "Je Ne Pourrais Pas" lijkt op een mix van Air met een hoop Oosterse sferen.
Voor het overige vinden we op deze CD een aantal nummers die niets zullen toevoegen aan de geschiedenisboeken, maar wel gewoon lekker klinken. "Everybody Hates Me", dat uitpuilt van dansbare vrolijkheid zoals onder meer ook "The Bad Touch" van Bloodhound Gang dat doet, is er zo één. "Ce Que Tu Penses De Moi" en "Elsangel" zijn fijne popsongs die op plaat misschien niet legendarisch klinken, maar zich live met een band en publiek in vorm moeten kunnen transformeren tot echte gangmakers.
De 2de helft van "Disque d'Or" is beduidend minder dan de 1ste, maar we malen er eigenlijk niet om. Wat ons wel hevig tegen de borst stoot is het slotnummer. "Elle N'écoute Pas" biedt een prachtig vocaal duel waarin Els en Danny mekaar in alle rust tegenspreken. Wat is het probleem dan? Een hidden track van 35 minuten, dat is het probleem! Die van "Love Me, Please Love Me" op "Jour De Chance" vonden we al belachelijk irritant. En die duurde 'maar' zegge en schrijve een kwartier.
Wat er ook van zij, "Disque d'or" laat zien dat Vive La Fête klaar is om eens te meer te schitteren op menig festival. U weze gewaarschuwd. Een overzicht van hun concerten vind je alvast op de MySpace en de homepage van de groep.
Ons oordeel: 3.5/5
Links:
Vive La Fête MySpace
Vive La Fête homepage
Een hoop meer reviews, wedstrijden en nieuws op Indiestyle
1 opmerking:
Els Pynoo dook gisteren op in het programma ‘In de keuken’ op Canvas. Daarin gaf ze haar culinaire vaardigheden prijs in het gezelschap van Wim Opbrouck. De zangeres van Vive la Fête ging er de uitdaging aan om een gerecht van chef Lionel Rigolet van het Brusselse Comme chez Soi klaar te maken. Het recept en de videofragmenten vind je later deze week terug op canvas.be/indekeuken. 'In de keuken' zie je elke dinsdag om 20.40u op Canvas.
Een reactie posten