Op Pukkelpop zagen we de show van The Rascals door onze neus geboord worden door het late uur en het zware programma van de dag erna. Opluchting alom toen we achteraf hoorden dat het eigenlijk niet veel om het lijf had gehad. Wat ons er natuurlijk niet van weerhield om op een regenachtige en kille winteravond naar Trix te trekken om Miles Kane, Joe Edwards en Greg Mighall alsnog live aan het werk te zien."I'll Give You Sympathy". En een bescheiden beleefdheidsapplaus. Meer kon er bij de meeste mensen echt niet af voor voorprogramma Something Sally uit Noorwegen. Hun muziek is ideaal voor trouwfeesten of eurovisie songfestivals, maar miste klasse om een publiek dat niet echt op hen zat te wachten toch te overtuigen. Als je van soul houdt, is het mischien toch een goed idee om eens naar de groep te luisteren.
The Rascals begonnen een half uurtje later dan gepland aan hun set. Door afspraken met de babysit en zo misten we daardoor de bisnummers, maar wat we wel zagen sprak ons erg aan. Trix stond op geen enkel moment in vuur en vlam en toch zag je dat de grote meerderheid van de aanwezigen genoot. Na het 1ste nummer leek het nog even mis te gaan, toen Miles Kane aangaf dat de microfoon hem bijna elektrocuteerde. Een kleine test en ingreep van roadie Daniel volstond om het mankement te verhelpen. Drummer Greg Mighall moest even later tijdelijk van het podium omdat hij zich niet lekker voelde. Braken, diarree, of hetzelfde in iets minder fraaie bewoordingen? De keuze is aan u.
Eerste topper was "Freakbeat Phantom", het nummer 3 op de setlist. Wat volgde was een show zonder echte uitschieters, maar wel van een niveau dat constant vrij hoog lag. Het recept van The Rascals is bekend: veel sixties, 1 van de beste stemmen van de laatste jaren en een groep die het juiste evenwicht heeft gevonden tussen melodie, eenvoud, bombast en de kunst om te fascineren. Miles Kane heeft bovendien een hoop charisma en vrij betoverende ogen. Nooit gedacht dat ik dat nog ooit ging schrijven over een man. Een echte Engelsman ook, want we verstonden slechts de helft van wat hij mompelde.
"Is It Too Late" speelden The Rascals nog net voor we terug naar de auto moesten. Een beetje wel eigenlijk, want we hadden nog honger naar bisnummers. De blijvers hebben ongetwijfeld nog kunnen genieten van een knappe versie van "Suspicious Wit" en 1 of meerdere andere liedjes. 1 ding is wel zeker: als The Rascals op Pukkelpop een vrij povere prestatie neerzetten, hebben ze dat vandaag in Antwerpen wel goed gemaakt. Ik heb gerascalised, ik rascalise en ik zal rascalisen. Wie in de komende weken en maanden nog een beetje wil Trixen, bijvoorbeeld met Deerhoof, The Willard Grant Conspiracy of Baddies, doet er goed aan de kalender van de Antwerpse zaal te raadplegen.
Links:
The Rascals MySpace
The Rascals homepage
Something Sally MySpace
Trix homepage
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten