De gekke Japanners van Polysics spelen deze week, op 17 september, in de Brusselse VK. Een ideaal moment om hun laatste CD "We Ate The Machine" te reviewen, toch?Opener "Moog Is Love" trapt vrij traditioneel af en heeft iets van "Gloria" van Van Morrison, maar wel steviger. Vanaf "Pretty Good" barst de gekte helemaal los en krijgen we een wilde mix van keys, gitaren, hyperkinetische drums en een zanger van wie we hetzelfde kunnen zeggen. 45 minuten duurt het springerige festijn. Dit is niet de juiste muziek om op te zetten als je huisgenoten al lichtjes geïrriteerd rondlopen en je de vrede liever wilt bewaren. Wie een feestje dat lekker loopt helemaal wil laten ontploffen heeft aan "We Ate The Machine" wel een ideale vriend.
Niet-fans kunnen, soms terecht, opperen dat het op deze CD af en toe wat ontbreekt aan afwisseling. Wij vinden de groep ook beter als ze het, zoals in "Irotokage", over een meer dansbare en minder chaotische boeg gooien. Het liedje is, zoals enkele anderen, in het Japans, en we verstaan er dus geen bal van, maar shaken zullen we. Een live show van Polysics is zo spectaculair wild dat de VK de groep al voor de 2de keer in 2008 op de affiche zet. Voor tickets en verdere info verwijzen we jullie graag naar de site van de zaal.
Ons oordeel: 3/5
Links:
Polysics MySpace
Polysics officiële site
VK
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten