We geloofden even onze ogen niet gisterenavond omstreeks 21u30, toen de VK nog niet voor de helft gevuld was. Komt er niet meer volk naar een concert van Ian Brown??? Gelukkig zat de zaal een kwartier later toch zo goed als vol, en bleek het publiek daarenboven uitstekend in vorm.
Is het toeval dat Standard kampioen wordt tijdens een concert van de voormalige voorman van The Stone Roses? Je kan het je afvragen. Beiden kunnen teren op een indrukwekkend verleden, maar tegelijkertijd draaien ze ook nu nog bovenaan mee, al is niet iedereen daarvan op de hoogte. De Rouches lieten gisteren in elk geval al zien dat ze nog weten hoe het moet, en de man uit Manchester deed hetzelfde. Hij deed dit bijna uitsluitend met eigen werk.
Het is me er ook eentje, die Ian Brown. Om een podium te vullen heeft hij geen Stone Roses nodig. Zonder ook maar 1 seconde arrogant over te komen, beschikt de zanger over een présence die zo van het podium de zaal instraalt. Zijn solowerk is altijd min of meer genegeerd in België, maar gisteren konden we vaststellen dat de man toch een pak goede nummers bij elkaar heeft geschreven. Nummers die sterk verschillen van zijn uitzonderlijke werk met The Stone Roses. Het staat buiten kijf dat het net 2 songs van die band waren die met kop en schouders boven de rest uitstaken. "Waterfall" en "I Wanna Be Adored" zijn dan ook echt wel grote klasse, evenals de rest van het repertoire van de Mancunians. Misschien is het wel een nadeel geweest voor de rest van zijn carrière, waarin zijn nieuw werk steeds werd vergeleken met de magische songs van zijn vorige band. In elk geval: "Dolphins Were Monkeys", "My Star", "F.E.A.R.", "Golden Gaze", "Lovebug" en andere songs deden het ook verre van slecht. Zonder de gisteren achterwege gelaten cover van "Billie Jean" hield Brown genoeg knap werk over om de fans helemaal uit de bol te doen gaan.
Het was dan ook al een tijd geleden dat we een publiek nog zo hard en overtuigd om bisnummers hoorden roepen. Na de 1ste encores had Brown gerust nog een paar keer kunnen terugkomen, maar hij deed het niet. Kunnen we mee leven. Soms laat je de mensen beter met een heel klein beetje honger van tafel gaan, om hen dan te laten zeggen dat het naar meer smaakte. En dat deed het!
Links:
Ian Brown MySpace
Ian Brown officiële site
VK
Klik hier voor al het laatste nieuws over jouw favoriete artiesten, links naar legale gratis mp3's, concertnieuws, exclusieve opnames, wedstrijden en nog meer
Is het toeval dat Standard kampioen wordt tijdens een concert van de voormalige voorman van The Stone Roses? Je kan het je afvragen. Beiden kunnen teren op een indrukwekkend verleden, maar tegelijkertijd draaien ze ook nu nog bovenaan mee, al is niet iedereen daarvan op de hoogte. De Rouches lieten gisteren in elk geval al zien dat ze nog weten hoe het moet, en de man uit Manchester deed hetzelfde. Hij deed dit bijna uitsluitend met eigen werk.
Het is me er ook eentje, die Ian Brown. Om een podium te vullen heeft hij geen Stone Roses nodig. Zonder ook maar 1 seconde arrogant over te komen, beschikt de zanger over een présence die zo van het podium de zaal instraalt. Zijn solowerk is altijd min of meer genegeerd in België, maar gisteren konden we vaststellen dat de man toch een pak goede nummers bij elkaar heeft geschreven. Nummers die sterk verschillen van zijn uitzonderlijke werk met The Stone Roses. Het staat buiten kijf dat het net 2 songs van die band waren die met kop en schouders boven de rest uitstaken. "Waterfall" en "I Wanna Be Adored" zijn dan ook echt wel grote klasse, evenals de rest van het repertoire van de Mancunians. Misschien is het wel een nadeel geweest voor de rest van zijn carrière, waarin zijn nieuw werk steeds werd vergeleken met de magische songs van zijn vorige band. In elk geval: "Dolphins Were Monkeys", "My Star", "F.E.A.R.", "Golden Gaze", "Lovebug" en andere songs deden het ook verre van slecht. Zonder de gisteren achterwege gelaten cover van "Billie Jean" hield Brown genoeg knap werk over om de fans helemaal uit de bol te doen gaan.
Het was dan ook al een tijd geleden dat we een publiek nog zo hard en overtuigd om bisnummers hoorden roepen. Na de 1ste encores had Brown gerust nog een paar keer kunnen terugkomen, maar hij deed het niet. Kunnen we mee leven. Soms laat je de mensen beter met een heel klein beetje honger van tafel gaan, om hen dan te laten zeggen dat het naar meer smaakte. En dat deed het!
Links:
Ian Brown MySpace
Ian Brown officiële site
VK
Klik hier voor al het laatste nieuws over jouw favoriete artiesten, links naar legale gratis mp3's, concertnieuws, exclusieve opnames, wedstrijden en nog meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten