Lezers van RifRaf kennen muziekjournalist Bram Moony waarschijnlijk wel. Wat je misschien nog niet weet is dat hij niet alleen schrijft over muziek, maar ook zijn eigen groep heeft. Met Moony bracht hij zopas de EP "Holy Clowns In A Post-Carnival Town" uit. Reden genoeg voor ons om hem eens te vragen naar de 7 platen die hem zelf nauw aan het hart liggen. Het woord is aan Bram.The Flaming Lips - The Soft Bulletin (1999)
De plaat waarop alles eindelijk in de plooi viel voor The Flamings Lips. Na jarenlang zwoegen en ploeteren bereikte de groep uit Oklahoma City eindelijk een groter publiek. De beginjaren van de band werden gekenmerkt door weinig commerciële platen met knipogen naar The Who en Butthole Surfers en een overstap naar major Waner Bros leverde in de grungeperiode behalve het hitje 'She Don't Use Jelly' ook niet zo veel succes op. Het is pas vanaf 'The Soft Bulletin', het vijfde album bij Warner, dat Wayne Coyne en de zijnen op verbluffende en symfonische wijze de wereld verblijden met knappe neo-psychedelische songs. 'Race For The Prize', 'The Spark That Bled', 'Waitin' For A Superman', 'The Gash', 'Feeling Yourself Disintegrate': stuk voor stuk zijn het breed gearrangeerde tracks in een omhulsel van zonnige melancholie. Op plaat zijn de Flaming Lips een toonbeeld van creativiteit en muzikaliteit maar volgens het Britse muziekblad Q is de groep ook één van de vijftig bands die je tijdens je leven absoluut eens live aan het werk moet zien. Geniale gekte en orkestrale extravaganza gegarandeerd.
Morgen plaat nummer 4. De EP van Moony zelf kun je momenteel helemaal beluisteren op MySpace. Bestellen kan door een mail te sturen naar Bram at moony.be.
Link:
Moony MySpace
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten