Tot vanochtend had ik eigenlijk geen plannen om naar de AB te trekken vandaag. Een interview met een opkomend talent als Howling Bells laat je echter niet liggen. Als er niemand anders van je team beschikbaar is, dan ga je maar zelf. En als je er toch bent, pik je natuurlijk ook wel de concerten mee. 1 van de betere beslissingen van het jaar, absoluut.Het interview met Howling Bells krijg je later te lezen. Zangeres Juanita en co hebben op het podium alvast getoond dat ze wel degelijk het potentieel bezitten om hun ambities waar te maken. Tijdens de korte set konden we al merken dat de variatie waar ze naar streven zeker aanwezig is. Topper was de nieuwe single "Into The Chaos". Een zwak moment konden we niet ontwaren. Howling Bells is al een geoliede machine, die niet voor het eerst als support van een grotere groep langs de Europese zalen trekt. Het is nu uitkijken naar hun 2de album dat in februari verschijnt, en naar de tour als hoofdprogramma die daar hopelijk mee gepaard zal gaan.
Daarna sloegen we aan het twijfelen. In augustus riepen we de show van Crystal Castles op Pukkelpop nog uit tot het beste wat we ooit gezien hebben, en zetten we Mercury Rev op een verdienstelijke 11de plaats in onze top 15 van de Hasseltse 3-daagse. Vanavond ging de extasemeter wel erg hoog in het rood. Als een fotograaf als Tim Broddin, die toch ook 3-4 concerten per week afschuimt, je achteraf vertelt dat dit voor hem hét concert van het jaar was, besef je dat je niet ijlt van de koorts, maar dat je echt een unieke show hebt gezien.
Als slechts heel weinige anderen verstaat Mercury Rev de kunst om over te gaan van gestripte essentie naar een overdosis bombast zonder geforceerd te lijken. Ze slagen erin om je tot kippevel toe te raken met 1 enkele pianotoets, en ze weten je ook te overdonderen met een veelgelaagde pracht waar bijna geen woorden voor bestaan. Het is enkel jammer dat onze oren nog steeds piepen van het (té) hoge aantal decibels. De muziek van Mercury Rev is zeker subtiel genoeg om ook op een lager volume tot zijn recht te komen. Het was te luid, maar het heeft ons op geen enkel moment geïrriteerd.
Tot mijn scha en schande geef ik toe dat ik hun laatste album "Snowflake Midnight" nog geen enkele keer heb gehoord. Dat maakt de prestatie van Mercury Rev natuurlijk nog knapper. Hoewel de toppers voor mij "Moles", "Opus 40" en "The Dark Is Rising" heetten, had ik op geen enkel moment de indruk dat deze of gene song me meer zou kunnen behagen met een aantal luisterbeurten meer op de teller.
Wat het helemaal afmaakt zijn de prachtige filmbeelden die Mercury Rev constant op ons afvuurt. Het begint al van bij de inleiding. Dezelfde als op Pukkelpop naar 't schijnt. Kan zijn, toen waren wij nog van 't einde van Editors aan 't genieten, en pikten we bij Mercury Rev pas vanaf 't 2de of 3de nummer in. In elk geval, de intro mocht er zijn, met een projectie van een groot aantal platenhoezen. Nostalgie alom.
Mercury Rev biedt een totaalpakket: knappe muziek, rustige parels, uitbarstende vulkanen, artistieke beelden en een theatrale performance. Je ziet in alle opzichten een band die het podium tot in de kleinste hoekjes domineert, die alle kneepjes onder de knie heeft, maar toch nog oprecht geniet van het oververdiende applaus. Toch maar eens gaan kopen, die "Snowflake Midnight". Wilden de goden me de afgelopen dagen een teken geven, misschien?
Links:
Mercury Rev MySpace
Mercury Rev website
Howling Bells MySpace
Howling Bells website
AB
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten