Een concert van Infadels draait altijd uit op een feestje. Ook op 9 oktober in Botanique was dit weer het geval. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat we deze bende nog nooit als headliner hadden gezien in een zaal. Op festivals wisten Infadels ons in elk geval steeds te overtuigen om ons vol overgave in het gespring te storten. Na Pukkelpop 2008 zetten we de groep zelfs in de top 5 van onze favoriete shows van de volledige 3 dagen.
Een zaaloptreden is natuurlijk nog iets anders, maar Infadels slagen er als 1 van de weinige groepen moeiteloos in om in een zaal dezelfde sfeer neer te zetten als in een dance hall of een andere festivaltent. Waar artiesten zich tijdens het zomerseizoen verplicht zien om hun sterkste werk te concentreren in een set van 50 minuten, doen ze tijdens hun eigen optredens natuurlijk min of meer wat ze zelf willen. Dit leidde vanavond af en toe tot momenten waar de muziek maar net boven de middelmaat zat, maar dat compenseerden Infadels meer dan ruimschoots met hun enthousiaste act. De hoogtepunten zaten in het begin van de show, met onder meer "Love Like Semtex", en helemaal aan het einde, met "Make Mistakes", "Free Things For Poor People" en een cover van "Sweet Dreams" die net als op Pukkelpop voor nog meer sfeer zorgde. "Steady Where She Goes" lieten de gasten deze keer wel achterwege.
Na 1 bisnummer gingen de lichten en het geluid aan, en zagen we een paar 100 mensen die zich uitstekend geamuseerd hadden. Groepen als Infadels moeten er meer zijn. Je songs aframmelen en het applaus in ontvangst nemen is 1 ding. Je echt volledig geven en het publiek constant aanvuren is iets helemaal anders. Geef ons maar dat laatste. Met hun grime en grimassen, hun wilde sprongen en het voortdurende aanvuren van het publiek kreeg de groep de fans, die aanvankelijk vrij rustig reageerden, tegen het einde van de show toch zo goed als allemaal aan het springen. Een "Circus Of The Mad" is het dus zeker wel, zo'n optreden van Infadels, maar dan wel een circus met clowns die zich niet belachelijk maken. Integendeel.
Links:
Infadels MySpace
Infadels officiƫle site
Botanique
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Een zaaloptreden is natuurlijk nog iets anders, maar Infadels slagen er als 1 van de weinige groepen moeiteloos in om in een zaal dezelfde sfeer neer te zetten als in een dance hall of een andere festivaltent. Waar artiesten zich tijdens het zomerseizoen verplicht zien om hun sterkste werk te concentreren in een set van 50 minuten, doen ze tijdens hun eigen optredens natuurlijk min of meer wat ze zelf willen. Dit leidde vanavond af en toe tot momenten waar de muziek maar net boven de middelmaat zat, maar dat compenseerden Infadels meer dan ruimschoots met hun enthousiaste act. De hoogtepunten zaten in het begin van de show, met onder meer "Love Like Semtex", en helemaal aan het einde, met "Make Mistakes", "Free Things For Poor People" en een cover van "Sweet Dreams" die net als op Pukkelpop voor nog meer sfeer zorgde. "Steady Where She Goes" lieten de gasten deze keer wel achterwege.
Na 1 bisnummer gingen de lichten en het geluid aan, en zagen we een paar 100 mensen die zich uitstekend geamuseerd hadden. Groepen als Infadels moeten er meer zijn. Je songs aframmelen en het applaus in ontvangst nemen is 1 ding. Je echt volledig geven en het publiek constant aanvuren is iets helemaal anders. Geef ons maar dat laatste. Met hun grime en grimassen, hun wilde sprongen en het voortdurende aanvuren van het publiek kreeg de groep de fans, die aanvankelijk vrij rustig reageerden, tegen het einde van de show toch zo goed als allemaal aan het springen. Een "Circus Of The Mad" is het dus zeker wel, zo'n optreden van Infadels, maar dan wel een circus met clowns die zich niet belachelijk maken. Integendeel.
Links:
Infadels MySpace
Infadels officiƫle site
Botanique
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten