Elvis' Ghettoblaster mocht op vrijdagavond 17 oktober een thuismatch spelen in de Botanique. Er kwamen iets meer of iets minder toeschouwers opdagen dan voor pakweg The Futureheads, maar in plaats van een akelig lege Orangerie zorgt dat dan voor een aardig gevulde Rotonde. Het recept van deze Brusselaars is bekend: je neemt een 10-tal songs van 3 minuten, een catchy riff, een pakkende zanglijn en een grote dosis energie. Het resultaat op CD is een dik halfuur afwisseling, want de groep schrikt er niet voor terug om binnen deze lijnen veel plaats te laten voor variatie.Hoewel het einde van de set heel sterk was, bleven we live toch wat op onze honger zitten. Het enthousiasme dat de groep op plaat kenmerkt kwam pas in de laatste 2 nummers en in de encore bovendrijven. Voordien leek het wel alsof Elvis' Ghettoblaster het enthousiasme thuis was vergeten. De samenzang klopte niet altijd helemaal, en op 1 of andere manier stonden de heren vrij statisch op het podium. Alsof het Calexico of Bon Iver was die stonden te zingen, maar geen groep waarvan je kracht en explosiviteit verwacht.
Wel waren we aangenaam verrast telkens de gitaar even plaats moest maken voor de keys en de elektronica. Op die momenten kwam plots de energie vrij die bijvoorbeeld ook Klaxons kenmerkt en klonk het geheel in een wip veel frisser. Positief is ook alleszins dat de nieuwe nummers op het einde van de set veelbelovend klonken. Als we volgende keer een groep zien die zich met volle goesting en overgave gooit, gaan we er dubbel zoveel van genieten.
Links:
Elvis' Ghettoblaster MySpace
Botanique
Klik hier voor Indiestyle, de nieuwe place to be voor fans van indie en britpop
Ik vond het wel een aardig optreden. Toevallig enig idee hoe het voorprogramma heette?
BeantwoordenVerwijderenMisschien had je het ondertussen al zelf ontdekt, maar de groep heet "Hey Yeah!" en er zitten enkele leden van The Big Hat Band in, binnenkort ook live te zien in Botanique
BeantwoordenVerwijderenGrtz, Bart