Elvis' Ghettoblaster mocht dit jaar optreden op Les Nuits Botanique. Gelukkig maar. Dankzij dat concert kwamen we de groep op het spoor en, belangrijker, hun CD "Love Is A Schizophrenic Hungry Monster". Deze verscheen in maart van dit jaar, en kreeg om 1 of andere reden bijna geen aandacht in Vlaanderen. Ongelofelijk vreemd vind ik dat, want de kans is reëel dat deze CD op het einde van dit jaar in mijn top 10 van 2008 terug te vinden is.De plaat bevat de ideale mix van kracht, melodie, inspiratie, afwisseling en dansbaarheid. "Doll" trapt af als een avondje stevig doorzakken en alle remmen losgooien, waarna je de rest met hooggespannen verwachtingen tegemoet ziet. "Stoner" klinkt als een plaats waar The Jesus & Mary Chain en Billy Idol elkaar ontmoeten. Dit kom je wel vaker tegen op deze CD. Je herkent verschillende invloeden die op 't 1ste zicht niet samenhoren, maar toch perfect bij elkaar passen. "Love Bits" is een feestnummer. "Die Ugly Girls Die" is dat ook, maar dan wel eentje dat rock en elektronica combineert. Beetje als "Nuit Blanche" van Vive La Fête, maar harder.
Met "Fears" krijgen we een 1ste regelrechte topper. Dit nummer is zo goed, stevig, ritmisch en opzwepend dat we deze zin bijna niet op een normale manier ingetikt krijgen. "Backseat" probeert ons mee te nemen naar de Madchester-scene van een 20-tal jaren geleden. Lang blijven we daar niet, want met "Bells" en "Dino" hebben we brandend actuele nummers die perfect passen in deze tijden van Pigeon Detectives en andere Joe Leans of Jing Jang Jongs. "Marieke" doet ons denken aan warme zomeravonden en terrasjes in Brussel, de thuishaven van Elvis' Ghettoblaster.
"Radio Days" is een nummer dat ons op MySpace enorm aansprak vanaf de 1ste luisterbeurt. Het is dankzij dit lied dat ik de groep gecontacteerd heb. Nu heb ik "Radio Days" al zeker 100 keer gehoord, en ik blijf het onbegrijpelijk vinden dat de rest van Vlaanderen dit nog niet kent. Dit is als "Disco 2000" van Pulp, maar dan met 19 extra kruiden. "Rockus Porkus" is weer een stevig rammelende rocker die zich een weg naar het einde baant als een zaadcel die het eitje heeft gezien en met alle macht de race wil winnen. "Linda Lee At A French Party" is in de strofen familie van "The Architect" van ons aller dEUS. 't Is wel de oudere broer of zus, want deze CD is al opgenomen in 2006. "Champagne & Wine" sluit op een rustige manier af. Noem het een mooi moment om je te bezinnen en te beseffen hoezeer je boft dat je deze groep en deze plaat hebt leren kennen.
In de maand juni speelt de groep enkele concerten in Wallonië, en op 17 juli zijn ze te zien op het Dour Festival. Probeer er zeker bij te zijn.
Link:
Elvis' Ghettoblaster MySpace
Klik hier voor al het laatste nieuws over jouw favoriete artiesten, links naar legale gratis mp3's, concertnieuws, exclusieve opnames, wedstrijden en nog meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten